|
Prema bestseleru Dzordža Krila “Rat Čarlija Vilsona: Čudovišna
priča o najvećoj tajnoj operaciji u istoriji, po autorski
osmišljenom scenariju renomiranog Arona Sorkina, proslavljeni
reditelj Majkl Nikols realizovao je svoj film “Rat Čarlija
Vilsona”.
Reč je o istinitim događajima, koji su dramatično uticali na
događanja u Avganistanu u vreme sovjetske borbe sa mudžahedinima,
čija su konačna ishodišta ostavila trajne tragove na mnoga
sudbinska pitanja Bliskog Istoka. Ono što istinski deluje
uznemirujuće je činjenica da bukvalnost ”istina” sa kojima se
susrećemo u ovom filmu deluje kao neverovatna fikcija u koju je,
na prvi pogled, teško poverovati.
Ovo je istinita priča o tome kako su se u “neprincipijelnoj”
koaliciji udružili bonvivanski raspoložen, liberalno Demokratski
kongresmen, sklon piću i šmrkanju droge, Čarli Vilson (efektno
tumačenje Toma Henksa), razmažena i dokona bogatašica iz
hjustonskog visokog društva, Džona Hering (Džulija Roberts) i CIA
agent, željan novih akcija, Gast Avrakotos (upečatljiv Filip
Sejmor Hofman), sa željom da menjaju svet. |
Plakat filma "Rat Čarlija Vilsona" Majkla Nikolsa |
Delom
iz dokolice, ali i ideološki motivisani, kao neki vajni misionari
“novog svetskog poretka” i promoteri “demokratije” i “slobode”,
oni sprovode najveću tajnu operaciju u istoriji, naoružavanje
mudžahedina u njihovom ratu protiv Rusa i domaćih ”izdajnika”.
Ova čudovišna grupa, uz pomoć Pakistana i Saudi Arabije ali i
Izraela, stvorila je milionske fondove za finasiranje
antikomunističke borbe protiv Sovjeta koji su ušli u Avganistan
1979. godine, što se po povlačenju Rusa, kasnije iznedrilo u
jezgro talibana i današnje Al Kaide.
Majk Nikols, doduše, nije išao do kraja u razobličavanju ove
efektne političke manipulacije, nego se zadržao na nivou
satiričnog tumačenja, poigravajući se sa ikonografijom “zlatnog
američkog dečka” kod Henksa i antiautoritarnog autsajdera CIA kod
Hofmana, vešto zataškavajući ulogu takvih “eksperata” u tvorenju
čudesa, poput Merkala, Račka i sličnih u nekim drugim sredinama,
kao i ironiju sudbine, da sa “duhovima” ispuštenim iz boce, sada
kubure njihovi sami tvorci u Avganistanu i Iraku, u okviru svojih
“mirotvornih” misija.
Kamera Stivena Goldblata izvrsno prati Nikolsovu ideju karikature
glavnog narativnog toka, u kome za razliku od sličnih politički
intoniranih satira ili trilera, nema mnogo skrivenih, labirintskih
rukavaca, nego je sve isuviše pojednostavljeno i bukvalno ali tim
pre i destruktivno razoružavajuće.
Ipak, ovaj film, uprkos njegove holivudske ornamentike, teško može
da sakrije činjenicu da se iza prividne hirovitosti jedne teksaške
bogatašice i njenog ljubavnog partnera, koja košta mnogobrojne
živote na obe zaraćene strane, ne krije administarcija vodeće
zemlje na svetu.
|
